บทที่ 11
พระคัมภีร์และคำพยากรณ์
The Bible and Prophecy
วันที่ 6 - 12 มิถุนายน 2020
บ่ายวันสะบาโต
อ่านข้อพระคัมภีร์สำหรับบทเรียนสัปดาห์นี้
ดาเนียล 2:27-45; ยอห์น 14:29; กันดารวิถี 14:34; ดาเนียล 7:1-25; ดาเนียล 8:14; 1 โครินธ์ 10:1-13
ข้อควรจำ
“ท่านผู้นั้นตอบข้าพเจ้าว่า “อยู่นาน 2,300 เวลาเย็น และเวลาเช้าแล้วสถานนมัสการนั้น จะกลับสู่สภาพอันควร” (ดาเนียล 8:14)
คคำพยากรณ์ในพระคัมภีร์มีความสำคัญมากต่อเอกลักษณ์และพันธกิจของเรา คำพยากรณ์ยืนยันความแม่นยำของพระวจนะ พระเยซูตรัสว่า “เราก็บอกพวกท่านแล้วตอนนี้ ก่อนที่มันจะเกิดขึ้น เพื่อว่าเมื่อมันเกิดขึ้นแล้วท่านจะได้เชื่อ” (ยอห์น 14:29) (ดูใน ยอห์น 13:19 ด้วย)คำถามสำคัญคือ เราจะตีความหมายคำพยากรณ์ให้ถูกต้องได้อย่างไร เพื่อที่เราจะทราบ เมื่อคำพยากรณ์ได้สำเร็จสมจริง
ช่วงปฏิรูปศาสนา นักปฏิรูปได้ติดตามประวัติศาสตร์ ตามที่ดาเนียลและอัครทูตยอห์นให้เป็นกุญแจไขเพื่อตีความหมาย นักประวัติศาสตร์จะมองคำพยากรณ์ในลักษณะก้าวหน้าและต่อเนื่องสู่ความสำเร็จสมจริงในประวัติ-ศาสตร์ โดยเริ่มต้นในอดีต และสิ้นสุดลงด้วยอาณาจักรชั่วนิรันดร์ของพระเจ้า สัปดาห์นี้เราจะศึกษาการตีความหมายคำพยากรณ์ในประวัติศาสตร์ “เราต้องมองเห็นคำพยากรณ์สำเร็จสมจริงในประวัติศาสตร์ เพื่อเรียนรู้การคุ้มครองของพระเจ้าในการเคลื่อนไหวอันยิ่งใหญ่ของการปฏิรูปศาสนา และ
เข้าใจความคืบหน้าของความขัดแย้งอันยิ่งใหญ่ครั้งสุดท้าย” เอลเลน จี. ไว้ท์, คำพยานสำหรับคริสตจักร, เล่ม 8, หน้า 307)
วันอาทิตย์ ประวัติศาสตร์นิยมและคำพยากรณ์
Historicism and Prophecy
วิธีพื้นฐานที่เซเว่นธ์เดย์แอ๊ดเวนตีสใช้ตีความคำพยากรณ์ในพระคัมภีร์ เรียกกว่า “ประวัติศาสตร์นิยม” (historicism) เป็นการมองเหตุการณ์ในคำพยากรณ์เกิดขึ้นต่อเนื่องเป็นเส้นตรง จากอดีตถึงปัจจุบันไปสู่อนาคต นี่เป็นลักษณะที่พระคัมภีร์ตีความหมายคำพยากรณ์ด้วยตัวเอง
อ่าน ดาเนียล 2:27-45 สิ่งใดในนิมิตที่บ่งบอกว่าคำพยากรณ์นี้เป็นเหตุการณ์ต่อเนื่องโดยไม่ขาดตอนในประวัติศาสตร์ ไปจนถึงวาระสุดท้าย
ให้สังเกตอาณาจักรของเนบูคัดเนสซาร์ ที่เป็นศีรษะทองคำ(ดาเนียล 2:38) ดาเนียลกล่าวว่า “ต่อจากฝ่าพระบาทไป จะมีราชอาณาจักรด้อยกว่าของฝ่าพระบาทปรากฏขึ้น และยังมีราชอาณาจักรที่สามเป็นทองสัมฤทธิ์ ซึ่งปกครองทั่วพิภพ” (ดาเนียล 2:39) นี่เป็นการขึ้นสู่อำนาจต่อเนื่องจากอาณาจักรหนึ่งสู่อีกอาณาจักรหนึ่งโดยไม่มีช่องว่างขณะที่สัญลักษณ์ของแต่ละอาณาจักรเปลี่ยนไป เป็นการเชื่อมโยงจากศีรษะไปถึงนิ้วเท้าเข้าด้วยกัน
ดาเนียล บทที่ 7 และ 8 ใช้สัตว์เป็นสัญลักษณ์ แต่กล่าวถึงสิ่งเดียวกัน เราเห็นความต่อเนื่องกันของอาณาจักรต่างๆ อาณาจักรดังเหล่านี้เริ่มในสมัยโบราณ และเกิดตามประวัติศาสตร์เรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน และจะเข้าสู่อนาคต เมื่อพระคริสต์เสด็จกลับมา และพระเจ้าจะทรงสถาปนาอาณาจักรชั่วนิรันดร์ของพระองค์ขึ้น
ดังนั้นปฏิมากรในดาเนียล บทที่ 2 และนิมิตในดาเนียล บทที่ 7 และ 8 จึงเป็นพื้นฐานการตีความหมายคำพยากรณ์ในประวัติศาสตร์ของโปรเตสแตนท์ที่เซเว่นธ์เดย์แอ๊ดเวนตีสเห็นด้วยในปัจจุบัน
อ่าน ยอห์น 14:29 พระเยซูตรัสว่า สิ่งใดจะช่วยให้เราเข้าใจคำพยากรณ์
เราในปัจจุบันนี้มีความได้เปรียบคนในสมัยบาบิโลนอย่างไร เมื่อคำพยากรณ์เกิดขึ้นจริงในประวัติศาสตร์แล้ว
วันจันทร์ หลักการวันแทนปี
The Year - Day Principle
หนึ่งในกุญแจของการตีความหมายคำพยากรณ์คือ หลักการวันแทนปี ผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากในหลายประเทศนำลักการนี้ไปตีความหมายพระธรรมดาเนียลและวิวรณ์ พวกเขาได้รับหลักการนี้จากพระคัมภีร์หลายข้อที่เป็นกุญแจไขคำพยากรณ์
อ่าน กันดารวิถี 14:34 และเอเสเคียล 4:6 พระเจ้าทรงกำหนดวันแทนปีอย่างไร
จากข้อพระคัมภีร์เหล่านี้ เราเห็นหลักการวันแทนปีชัดเจน แต่เราจะใช้วิธีนี้กับคำพยากรณ์ที่พูดถึงเวลาบางข้อ ที่พิสูจน์ว่าถูกต้องได้อย่างไร เช่น ดาเนียล 7:25 ดาเนียล 8:14 วิวรณ์ 11:2, 3 วิวรณ์ 12:6, 14 และวิวรณ์ 13:5
สามสิ่งที่ช่วยสนับสนุนหลักการวันแทนปีคือ สัญลักษณ์ เวลา และการแสดงออกพิเศษ
ประการแรก สัตว์และเขาเป็นสัญลักษณ์ของอาณาจักรต่างๆ ไม่ได้มีความหมายจริงตามตัวอักษร ดังนั้นเวลาเกี่ยวกับสัตว์เหล่านั้นก็ต้องเป็นสัญลักษณ์ ไม่ใช่เวลาจริงตามตัวอักษร จึงจะถูกต้อง
ประการที่สอง อาณาจักรทั้งหลายกินระยะเวลาที่ยาวนานหลายศตวรรษ จึงไม่เป็นความจริงตามตัวอักษร แต่เมื่อใช้วันแทนปีจะลงตัวพอดี
ประการสุดท้าย เป็นเหตุกาณ์พิเศษ เช่น “2,300 เวลาเย็นและเวลาเช้า” (ดาเนียล 8:14) นี่เป็นเหตุการณ์พิเศษ ไม่ใช่เหตุการณ์ปกติ เวลาของเหตุการณ์นี้จึงต้องเป็นสัญลักษณ์ ไม่ใช่เวลาตามตัวอักษร
ตามคำพยากรณ์ 70 สัปดาห์ใน ดาเนียล 9:24-27 ที่เขียนว่า “นับตั้งแต่การที่ถ้อยคำนั้นออกไป ให้สร้างกรุงเยรูซาเล็มขึ้นใหม่ จนถึงสมัยประมุขผู้ถูกเจิมไว้” (ดาเนียล 9:25) เป็นเวลา 69 สัปดาห์ตามตัวอักษร ซึ่งเท่ากับหนึ่งปี สี่เดือนและหนึ่งสัปดาห์ ผู้ถูกเจิมหรือพระคริสต์ไม่ได้มาตามเวลานี้ การตีความแบบนี้จึงไม่ถูกต้อง แต่เมื่อใช้หลักการวันแทนปี 70 สัปดาห์จะเป็น 490 ปี ซึ่งตรงกับสมัยที่พระคริสต์ทรงปรากฏตัวจริง
วันอังคาร การหาเอกลักษณ์ของเขาเล็ก
Identifying the Little Horn
เป็นเวลาหลายศตวรรษที่นักปฏิรูปศาสนา คิดว่าลักษณะอำนาจของเขาเล็ก ในดาเนียล บทที่ 7 และ 8 คือศาสนจักรโรมันคาทอลิก เพราะเหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น
อ่าน ดาเนียล 7:1-25 และ 8:1-13 เขาเล็กมีลักษณะอย่างไร และจากเนื้อหาในสองบทนี้ เราจะหาเอกลักษณ์ของเขาเล็กได้อย่างไร
เขาเล็กมีลักษณะทั่วไปเจ็ดประการคือ (1) เป็นเขาหนึ่ง (2) มีอำนาจในการข่มเหง (ดาเนียล 7:21, 25; 8:10, 24); (3) ยกตัวขึ้น และพูดจาหมิ่นประมาท (ดาเนียล 7:8, 20, 25; 8:10, 11, 25) (4) มีเป้าหมายทำร้ายประชากรของพระเจ้า (ดาเนียล 7:25; 8:24); (5) เป็นไปตามเวลาในคำพยากรณ์ (ดาเนียล 7:25 ; 8:13, 14) (6) จะอยู่จนถึงวาระสุดท้าย (ดาเนียล 7:25, 26; 8:17, 19) และ (7) จะถูกทำลายโดยอำนาจเหนือธรรมชาติ (ดาเนียล 7:11, 26;8:25)
ตามประวัติศาสตร์ อาณาจักรแรกคือบาบิโลน (2:38) ที่สองคือ มีเดีย-เปอร์เซีย (2:20) และที่สามคือ กรีก (8:21) ประวัติศาสตร์เขียนชัดเจนว่า ภายหลังอาณาจักรเหล่านี้ โรมได้เกิดมา ในดาเนียล บทที่ 2 เหล็กเป็นตัวแทนอาณาจักรโรม ซึ่งดำเนินต่อเนื่อง ไปสู่เท้าและนิ้วเท้าที่เป็นเหล็กปนดิน นั่นคือจนถึงวาระสุดท้าย เขาเล็กของ ดาเนียล บทที่ 7 งอกออกมาจากสัตว์ตัวที่สี่ แต่ยังคงเป็นส่วนหนึ่งของสัตว์ตัวที่สี่
มีอำนาจอะไรที่ออกมาจากโรม และดำเนินนโยบายการเมืองคู่กับศาสนา ต่อเนื่องและมีอิทธิพลนานถึง 1,260 ปี (ดู ดาเนียล 7:25) อำนาจเพียงหนึ่งเดียว102 การตีความหมายพระคัมภีร์
ที่ลงตัวกับประวัติศาสตร์และคำพยากรณ์นี้คือ ระบบการปกครองของศาสนจักรโรม (โรมันคาทอลิก) ซึ่งได้ขึ้นมาสู่อำนาจท่ามกลางอนารยชนสิบเผ่า ในยุโรป และได้ถอนรากสามประเทศออกไป (ดาเนียล 7:24) ศาสนจักรโรมมีความแตกต่างจากอำนาจที่มีก่อนหน้า (ดาเนียล 7:24) จึงมีความพิเศษไม่เหมือนใคร คือได้กล่าวร้ายองค์ผู้สูงสุด (ดาเนียล 7:25) และยกตนขึ้นเสมอกับองค์เจ้านาย (ดานียล 8:11) ด้วยการช่วงชิงบทบาทของพระเยซูไป ได้ข่มเหงผู้ชอบธรรมของผู้สูงสุด (ดาเนียล 7:25) ได้เหวี่ยงบริวารคือดาวบางดวงลงมาสู่พื้นดิน (ดาเนียล 8:10) ในช่วงการเผชิญหน้ากับกลุ่มปฏิรูป พวกคริสเตียนโปรเตสแตนท์ถูกฆ่าเป็นจำนวนมาก ศาสนจักรโรมจะ “คิดเปลี่ยนแปลงวาระและธรรมบัญญัติ” (ดาเนียล 7:25) โดยการตัดพระบัญญัติข้อที่สองออกไป และเปลี่ยนวันสะบาโตจากวันเสาร์ไปเป็นวันอาทิตย์
ในดาเนียล บทที่ 2, 7 และ 8 ภายหลังอาณาจักรกรีกก็มีอาณาจักรหนึ่งเกิดขึ้นและมีอำนาจจนถึงวาระสุดท้าย นั่นคืออาณาจักรโรมที่มีอำนาจด้านการเมืองในช่วงแรกและตามด้วยอำนาจด้านศาสนาในช่วงหลังคือ ศาสนจักรโรม นี่คือความจริงปัจจุบันในข่าวของทูตสวรรค์สามองค์ เพราะเหตุใดสิ่งนี้จึงสำคัญสำหรับเรา
พุธ การพิพากษาสืบสวน
The Investigative Judgment
คำพยากรณ์สัปดาห์นี้ เราได้เห็นเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ตั้งแต่การปฏิรูปศาสนาจนถึงช่วงที่มีการเคลื่อนไหวของกลุ่มมิลเลอร์ (Millerite movement) ช่วงต้นปี 1800 เกี่ยวกับคำพยากรณ์ 2,300 วัน และการพิพากษาสืบสวน ตามรายละเอียดต่อไปนี้
ดาเนียล บทที่ 7 ดาเนียล บทที่ 8
บาบิโลน (สิงโต) -
มีเดีย-เปอร์เซีย (หมี) มีเดีย-เปอร์เซีย (แกะผู้)
กรีก (เสือดาว) กรีก (แพะผู้)
โรม (สัตว์ตัวที่สี่) โรม (เขาเล็ก ตามแนวนอน)
ศาสนจักรโรม (เขาเล็ก) ศาสนจักรโรม (เขาเล็ก ตามแนวตั้ง
อ่าน ดาเนียล 7:9-14; 8:14, 26 มีอะไรเกิดขึ้นในสวรรค์ ตามคำอธิบายในข้อพระคัมภีร์เหล่านี้
หลังสิ้นสุดการข่มเหงคริสเตียนปี ค.ศ. 1798 นายพลแบร์ตีเย (Ber-thier) แม่ทัพของนโปเลียนได้จับสันตะปาไปขังที่ประเทศฝรั่งเศส (วิวรณ์ 13:3) ดาเนียล บทที่ 7 และ 8 พูดถึงการพิพากษาที่เกิดขึ้นในสวรรค์ว่า “ผู้พิพากษาก็ขึ้นนั่งบนบัลลังก์” (ดาเนียล 7:10) “นี่แน่ะมีท่านผู้หนึ่งเหมือนบุตรมนุษย์มาพร้อมกับบรรดาเมฆของสวรรค์...และท่านมาหาผู้เจริญด้วยวัยวุฒินั้น” (ดาเนียล 7:13) นี่เป็นการพิพากษาที่เกิดขึ้นหลังปี ค.ศ. 1798 และก่อนการเสด็จกลับมาครั้งที่สองของพระเยซู
การพิพากษาใน ดาเนียล บทที่ 7 เป็นเรื่องเดียวกันกับการชำระสถานนมัสการใน ดาเนียล 8:14 ทั้งสองกล่าวถึงสิ่งเดียวกัน ตามดาเนียล 8:14 คำว่า “วันลบมลทิน” (Day of Atonement) เป็นคำศัพท์เฉพาะของเรื่อง 2,300 วัน ที่ใช้วันแทนปี คือ 2,300 ปี
จุดเริ่มต้นของ 2,300 ปีอยู่ในดาเนียล 9:24 เรื่อง 70-สัปดาห์ (490 ปี) ที่ถูกตัดออกจากคำ2,300 วัน (ดาเนียล 9:24) ผู้เชี่ยวชาญจำนวนมากเห็นว่า 2,300 วัน (2,300 ปี) ในดาเนียล 8:14 และ 70 สัปดาห์ (490 ปี) ในดาเนียล 9:24-27 เป็นสองส่วนของคำพยากรณ์เดียวกัน จุดเริ่มต้นคือ “นับตั้งแต่การที่ถ้อยคำนั้นออกไปให้สร้างกรุงเยรูซาเล็มขึ้นใหม่” (ดาเนียล 9:25) ปีที่เจ็ดแห่งการครองราชย์ของกษัตริย์อารทาเชอร์ซีส (Artaxerxes) (เอสรา 7:7) ตรงกับปี 457 ก่อน ค.ศ. นับไปอีก 2,300 ปีก็จะถึง ปี ค.ศ.1844 ซึ่งเป็นเวลาไม่นาน หลังปี ค.ศ. 1798 นี่คือเวลาที่พระเยซูเสด็จเข้าไปในห้องอภิสุทธิสถานเพื่อเริ่มพันธกิจการชำระพระวิหาร
วันพฤหัสบดี การแบ่งประเภทและคำพยากรณ์
Typology and Prophecy
สัญลักษณ์ของคำพยากรณ์เกี่ยวกับวาระสุดท้าย (apocalyptic pro-phecies) ตามที่คำพยากรณ์ที่พบในดาเนียลและวิวรณ์ ซึ่งได้เกิดขึ้นจริงส่วนมากแล้ว เช่น แพะผู้ เป็นอาณาจักรกรีก (ดาเนียล 8:21) พระคัมภีร์บอกชื่อไว้ชัดเจน104 การตีความหมายพระคัมภีร์
วิธีแบ่งประเภทของพระคัมภีร์หรือคำพยากรณ์จะใช้ตัวละคร เหตุการณ์ หรือความหมายที่พบในประวัติศาสตร์ที่ชี้ถึงสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าในอนาคต การแบ่งประเภทจึงต้องย้อนไปที่ผู้สอน ผู้เผยพระวจนะ และข้อพระคัมภีร์ที่เป็นคำอธิบาย
อ่าน 1 โครินธ์ 10:1-13 มีเหตุการณ์อะไรในประวัติศาสตร์ที่อัครทูตเปาโลอ้างถึง เมื่อท่านตักเตือนชาวโครินธ์ และสิ่งนี้สอนเราในปัจจุบันอย่างไร
อัครทูตเปาโลอ้างถึงการอพยพของชาวฮีบรูโบราณในถิ่นทุรกันดาร เพื่อแสดงให้เห็นว่าพระเจ้าทรงดลใจโมเสสให้บันทึกเหตุการณ์เหล่านี้เพื่อ “เหตุการณ์เหล่านี้เป็นเครื่องเตือนใจเรา ไม่ให้ปรารถนาสิ่งชั่วเหมือนเขาทั้งหลาย” (1 โครินธ์ 10:6) เป็นการตักเตือนเราให้อดทนต่อการทดลอง เพราะเรามีชีวิตอยู่ในวาระสุดท้าย
จงอ่านพระคัมภีร์ต่อไปนี้และแยกให้ได้ว่า เป็นเนื้อหาที่เป็นต้นแบบ (type) หรือเป็นคำอ้างอิงจากที่อื่น (antitype) (มัทธิว 12:40; ยอห์น 19:36; ยอห์น 3:14, 15; โรม 5:14; ยอห์น 1:29)
จากพระคัมภีร์ที่ยกมานี้ พระเยซูและผู้เขียนพระคัมภีร์ใหม่ใช้ข้อมูลที่เป็นต้นแบบ (type) หรืออ้างอิงมาจากที่อื่น (antitype) ในการตีความหมายคำพยากรณ์ เนื้อหาสองแบบนี้ต่างนำไปสู่ความสำเร็จสมจริงในประวัติศาสตร์
จงพิจารณาพลับพลาบนโลกที่ทำหน้าที่เป็นต้นแบบ (type) ของแผนการแห่งความรอด สิ่งนี้สอนอะไรเกี่ยวกับพิธีต่างๆ ในพลับพลา สำหรับเราในปัจจุบันนี้
วันศุกร์
ศึกษาเพิ่มเติม:
อ่านหนังสือของ Clifford Goldstein, 1844 Made Simple (Boise, ID: Pacific Press, 1988) as one place, of many, to fine more material on the 2,300 day prophecy. See also 1844 madesimple.orgบทที่ 11 พระคัมภีร์และคำพยากรณ์ 105
จงศึกษาดูแผนภูมิต่อไปนี้
ดาเนียล บทที่ 7 ดาเนียล บทที่ 8
บาบิโลน (สิงโต) -
มีเดีย-เปอร์เซีย (หมี) มีเดีย-เปอร์เซีย (แกะผู้)
กรีก (เสือดาว) กรีก (แพะผู้)
โรม (สัตว์ตัวที่สี่) โรม (เขาเล็ก ตามแนวนอน)
ศาสนจักรโรม (เขาเล็ก) ศาสนจักรโรม (เขาเล็ก ตามแนวตั้ง)
การพิพากษาในสวรรค์ การชำระสถานนมัสการให้บริสุทธิ์
จุดสำคัญในที่นี่คือการพิพากษาในดาเนียล บทที่ 7 ที่เกิดหลัง 1,260 ปีที่มีการกดขี่ข่มเหง (ดาเนียล 7:25) ซึ่งเป็นสิ่งเดียวกันกับการชำระสถานนมัสการให้บริสุทธิ์ ในดาเนียล 8:14 การพิพากษาในสวรรค์จะนำไปสู่ฉากสุดท้าย คือการสถาปนาอาณาจักรนิรันดร์ของพระเจ้า นี่คือหลักฐานที่มีพลังจากพระคัมภีร์ที่ให้ความหวังอันยิ่งใหญ่แก่เรา
คำถามเพื่อการอภิปราย:
1. จงทบทวนคำพยากรณ์ในดาเนียล บทที่ 2 ว่าคำพยากรณ์ที่เปิด เผยในที่นี่มีความชัดเจนมากเพียงใด ตั้งแต่อาณาจักรสมัยโบราณ ไปจนถึงการสถาปนาอาณาจักรนิรันดร์ของพระเจ้า นี่คือกุญแจ การตีความคำพยากรณ์ที่พระเจ้าทรงประทานให้เรา สิ่งเหล่านี้ ให้ความรู้และความหวังอะไรแก่เราที่เป็นเซเว่นธ์เดย์แอ๊ดเวนตีส ในปัจจุบันนี้
2. จงอธิบายคำพยากรณ์เรื่อง 2,300 วัน ในดาเนียล 8:14 ให้ทุก คนในชั้นเรียนว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นจริงอย่างไร
3. อ่าน ดาเนียล 7:18, 21, 22 25, 27 มีอะไรเกิดขึ้นกับผู้ชอบธรรม เขาเล็กทำอะไรกับพวกเขา เปรียบเทียบกับสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้า ทรงทำให้พวกเขา มีข่าวดีอะไรจากการพิพากษาสำหรับผู้ชอบธรรม